Lapidarium z pozostałości przedwojennych nagrobków z napisem „Tym, którzy żyli i walczyli na tej ziemi”.
Malowniczo położony na wzgórzu pośród drzewostanu w jednym z wyższych punktów Łazu stary ewangelicki cmentarz poniemiecki. Ciekawostką jest, że według historii w krypcie złożone zostało ciało Hrabiego Fryderyka Augusta Cosel, złaściciela zaborskich dóbr.
Stary cmentarz z klonowymi i lipowymi alejami dorodnych okazów drzew, bujnie oplecionych pnącym bluszczem. Po drugiej wojnie światowej cmentarz uległ zniszczeniu i rozszabrowaniu. Do chwili obecnej pozostało siedem nagrobków Schoenaichów. Są to głazy narzutowe z tekstami psalmów i krótką notatką biograficzną zmarłego.
Kościół współczesny zbudowany w roku 1989 jest kościołem filialnym Parafii p.w. NMP w Przytoku.
Obiekt wybudowany w latach 30 XX w. na miejscu poprzedniej świątyni, która spłonął w pożarze. Budowla posiada ciekawą wieżę wykonaną w postaci kopuły. Zbór po wojnie rozszabrowany (wywieziono dzwon, wyłuskano posadzkę), nigdy nie był wykorzystywany w celach sakralnych, służył jedynie jako magazyn. Obecnie w wyremontowanym i zaadaptowanym obiekcie prowadzona jest działalność handlową.
Kościół neogotycki z 1905-1908 roku. Ceglany, jednonawowy z wieloboczną absydą prezbiterialną od wschodu i wieżą od zachodu. Na uwagę zasługują organy, w które wyposażony jest kościół , wykonane w Górze Śląskiej w 1907 roku.
Kościół Matki Bożej Królowej Polski został wybudowany w roku 1747. Wnętrze kościoła zdobią sceny ze stropu znajdującego się pierwotnie w kościele ewangelickim w Kożuchowie, przeniesione w roku 1983. Sceny przedstawiają wydarzenia z Pisma Świętego: św. Jan Chrzciciel, Faryzeusz i Celnik, Sprawiedliwy setnika, pożywienie baranka.
Nr wpisu do rejestru 1784.
W latach 1841 – 1842 wzniesiono obecny kościół, jako zbiór ewangelicki o konstrukcji ryglowej. W 1847 roku uposażono go w tzw. Ołtarz - Ambonę, którego klasycystyczna forma z niewielkimi przeróbkami czytelna jest do dnia dzisiejszego.Wnętrze kościoła zachwyca przede wszystkim swoją prostotą i autentyzmem.
Zbudowany w 1743r., a przebudowany w 1819r. W stylu klasycystycznym. Obecnie budynek jest wykorzystywany do organizacji inscenizacji teatralnych, koncertów itp. Ze względu na bardzo dobre warunki akustyczne i specyficzną atmosferę tego miejsca.
Nr wpisu do rejestru 517.
